پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی همدلی عاطفی بر اساس تنظیم هیجان و خودکنترلی در معلمان انجام شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل معلمان شهر سنندج در سال 1396 بود که از میان آنان 425 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند و پرسشنامه‌های تنظیم هیجان (گروس و جان، 2003)، خودکنترلی (نیک‌منش، 1386) و همدلی عاطفی متعادل (مهرابیان و اپستاین، 1972) را تکمیل کردند. تحلیل داده‌ها از طریق آزمونهای همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که میان سرکوبی هیجان و همدلی عاطفی رابطه منفی وجود دارد (0/05P<) و میان تکانشی بودن، عمل به وظایف ساده، جستجوی مخاطره و فیزیکی بودن در مقابل ذهنی بودن با همدلی عاطفی رابطه منفی وجود دارد (0/01P<). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که متغیر سرکوبی هیجان و متغیرهای عمل به وظایف ساده، جستجوی مخاطره و فیزیکی بودن در مقابل ذهنی بودن از مؤلفه‌های خودکنترلی معنادارند (0/05 P<). با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان گفت سرکوبی هیجانات و خودکنترلی پایین عواملی‌اند که می‌توانند در همدلی عاطفی مشکل ایجاد کنند. از این رو، مدنظر قرار دادن آموزش تنظیم هیجان و خودکنترلی می‌تواند به افزایش همدلی عاطفی در معلمان کمک کند.
Saidi S, Ahmadian, Ph.D. H, Saffarinia, Ph.D. M. Predicting Emotional Empathy on the Basis of Emotion Regulation and Self-Control in Teachers. QJOE 2022; 38 (3) :159-176 URL: http://qjoe.ir/article-1-1456-fa.html
صیدی ستار، احمدیان حمزه، صفاری نیا مجید. پیش بینی همدلی عاطفی بر اساس تنظیم هیجان و خودکنترلی در معلمان. فصلنامه علمی - پژوهشی تعلیم و تربیت. 1401; 38 (3) :159-176
