به‌منظور کاهش رشد رویشی و افزایش کیفیت میوه توتفرنگی، پژوهشی با استفاده از پاکلوبوترازول و پروهگزادیون کلسیم روی توتفرنگی رقم پاروس انجام شد. در این پژوهش پروهگزادیون‌‌کلسیم در سه غلظت شامل صفر، 100 و 150 میلی‌‌گرم در لیتر و پاکلوبوترازول در چهار غلظت شامل صفر، 60، 90 و 120 میلی‌‌گرم در لیتر در دو نوبت (چهار و هفت هفته پس از کاشت) محلول‌‌پاشی شدند. نتیجه‌ها نشان داد که کاربرد پاکلوبوترازول، پروهگزادیون‌‌کلسیم و هم‌چنین برهمکنش آن‌ها موجب افزایش معنی‌‌داری در میزان فتوسنتز، کلروفیل، کاروتنوئید برگ، عملکرد و آنتوسیانین میوه شد. پاکلوبوترازول در سطح احتمال 5% و پروهگزادیون‌‌کلسیم در سطح احتمال 1% موجب افزایش معنی‌‌داری در عملکرد فتوسنتزی شدند. پروهگزادیون‌‌کلسیم به تنهایی و برهمکنش آن با پاکلوبوترازول در سطح احتمال 1 درصد موجب افزایش معنی‌‌دار سفتی بافت میوه و کاهش معنی‌‌دار اسیدیته قابل تیتراسیون شد. ماده‌های جامد محلول زیر تأثیر این کندکننده‌‌ها قرار نگرفت. استفاده از پروهگزادیون کلسیم به تنهایی در سطح احتمال 5 درصد موجب افزایش معنی‌‌دار میزان ویتامین C شد. به طور کلی ویژگی‌های فیزیولوژیکی گیاه زیر تأثیر استفاده از هر دو کندکننده رشد افزایش یافت در حالیکهویژگیهای کیفی بیشتر زیر تأثیر پروهگزادیون‌‌کلسیم قرار گرفتند.
Danaeifar A, Gholami M, Mobli M, Baninasab B. Effect of Paclobutrazole and Calcium Prohexadione on Some Physiological and Qualitative Characteristics of (Fragaria ×ananassa Duch. cv. Paros). IJHST 2020; 21 (1) :1-10 URL: http://journal-irshs.ir/article-1-250-fa.html
دانایی فر عباس، غلامی مهدیه، مبلی مصطفی، بانی نسب بهرام. تأثیر پاکلوبوترازول و پروهگزادیون کلسیم بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک و کیفیت میوه توتفرنگی رقم پاروس. مجله علوم و فنون باغبانی ایران. 1399; 21 (1) :1-10
