به‌‌منظور بررسی اثر نوع گرده (غنامی‌‌سبز (G)، غنامی‌‌قرمز (R) و مخلوط غنامی‌‌سبز و قرمز (GR)) بر میزان میوه‌‌دهی و برخیویژگیهای میوه خرما رقم برحی کشتبافتیدر مقایسه با خرمای پاجوشی آزمایشی به‌‌صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. در این پژوهش 36 درخت خرمای 10 ساله (18 درخت خرمای برحی پاجوشی و 18 درخت خرمای کشت بافتی) انتخاب و به مدت 180 روز مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج در مرحله تمار، تیمار GRO دارای بیشترین درصد وزن خشک (46/54) و کمترین درصد رطوبت میوه (53/45) بود. کمترین طول (99/26 میلی‌‌متر)، قطر (77/18 میلی‌‌متر) و وزن میوه (97/6 گرم) در مرحله تمار در تیمار RT به‌دست آمد. میوههای GRO دارای بیشترین pH (33/7)، مواد جامد محلول (38/56 درصد)، TSS/TA (90/445) و کربوهیدرات (33/45 درصد) بود اما میوه حاصل از تیمار GRT دارای کمترین pH (72/6)، مواد جامد محلول (35/42 درصد)، TSS/TA (35/293) و کربوهیدرات (33/24 درصد) بود. حداکثر میزان میوه‌‌دهی (100 درصد) و عدم تولید میوه پارتنوکارپ در خرمای پاجوشی گرده‌‌افشانی‌‌شده با هر سه نوع تیمار گرده گزارش گردید، در حالی‌‌که استفاده از دانه گرده R و GR نسبت به G در این نوع خرما از نظر صفات کمی و کیفی میوه از وضعیت بهتری برخوردار بود. در خرمای کشت‌‌بافتی استفاده از گرده R سبب میوه‌‌دهی 13/79 درصد و پارتنوکارپی 87/20 درصد در مقایسه با سایر تیمارهای دانه گرده شد.
Aalavipour S, Khaleghi E, Moallemi N, Mehdikanlou K, Torahi A. Fruiting Rate and Some Fruit Characteristices of Off-Shoot and Tissue Culture Date Palm (Phoenix dactylifera L.) cv. Barhi in Response to Pollen Grain Type. IJHST 2023; 24 (1) :125-138 URL: http://journal-irshs.ir/article-1-604-fa.html
علوی پور سارا، خالقی اسمعیل، معلمی نوراله، مهدیخانلو خسرو، تراهی عزیز. مقایسه میزان میوه‌‌دهی و برخی ویژگی‌های میوه خرمای برحی پاجوشی و کشت‌‌بافتی در پاسخ به نوع دانه گرده. مجله علوم و فنون باغبانی ایران. 1402; 24 (1) :125-138
