هدف: این پژوهش، بررسی رابطه هوش هیجانی با خودپنداره دانش‎آموزان عادی و تیزهوش است. همچنین مقایسه این دو متغیر در میان دانش‎آموزان تیزهوش و عادی دومین هدف مطالعه حاضر بوده است. روش: به همین منظور  400 نفر  دانش‎آموز مقطع متوسطه  (200 دانش‎آموز دختر و پسر عادی و 200 دانش‎آموز دختر و پسر تیزهوش) شهر اردبیل به صورت خوشه­ای چندمرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه خودپنداره راجرز، پرسشنامه هوش هیجانی شوت و همکاران و آزمون هوش کتل فرم A استفاده شده است.یافته‌ها : نتایج نشان داد که هوشبهر، خودپنداره و  هوش هیجانی دانش‎آموزان دختر تیزهوش از دانش‎آموزان دختر عادی به طور معناداری بیشتر است. همچنین میانگین هوشبهر و خودپنداره دانش‎آموزان پسر تیزهوش از دانش‎آموزان پسر عادی به طور معناداری بالاتر است. اما بین هوش هیجانی دانش‎آموزان پسر تیزهوش و دانش‎آموزان پسر عادی تفاوت معناداری یافت نشد. در بین دانش‎آموزان تیزهوش، میانگین خودپنداره و  هوش هیجانی دانش‎آموزان دختر به طور معناداری از دانش‎آموزان پسر بیشتر است. بین هوشبهر این دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین در بین دانش‎آموزان عادی، میانگین هوشبهر دانش‎آموزان پسر به طور معناداری از دانش‎آموزان دختر بیشتر است. اما میانگین خودپنداره دانش‎آموزان دختر به طور معناداری از دانش‎آموزان پسر بیشتر است. بین هوش هیجانی این دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری : با توجه به یافته‌های به‌دست آمده می‎توان چنین نتیجه‌گیری کرد که در مراکز آموزشی دانش‎آموزان تیز هوش و عادی علاوه بر رشد شناختی به عاملهای هیجانی آنان نیز توجه شود.