گونه ها و روشهای تفسیری امام باقر علیه السلام در مصادر روایی فریقین
|
حسین خاکپور*1، احمد عابدی2 |
1- استادیار دانشکده الهیات دانشگاه سیستان و بلوچستان 2- دانشیار دانشگاه قم |
|
چکیده: (325 مشاهده) |
روششناسی تفسیر امام باقر (ع) وقتی ضرورت و اهمیت دارد که بدانیم عصر این بزرگوار دوران فرازها و فرودهای فرقههای مذهبی و غیر مذهبی است. تلاشهای فکری و فرهنگی معتزله، مرجئه، اهل قیاس، غلات، همراه خوارج و اهلکتاب، از ویژگیهای عصر امام باقر (ع) است که به کارگیری روشهای مختلف تفسیر قرآن از سوی امام گویای حضور فرهنگی و فکری فرقههای مذکور است.مقاله حاضر با روش توصیفی ـ اسنادی، با تتبع در روایات تفسیری این امام همام در مصادر روایی فریقین ـ به ویژه اهلسنت ـ به دنبال شناخت روش ایشان در تفسیر قرآن است و بیان میدارد که امام، زمانی قرآن را به نطق درآورده، از آن برای تفسیر کلام الهی استفاده نمودهاند و گاهی در حوزه معناشناسی به تبیین واژگان آیات الهی پرداختهاند، جری و تطبیق، استفاده از عقل و برهان، بهرهگیری از اسباب نزول و ... از دیگر روشهای تفسیری امام است که مطرح میشود. |
|
واژههای کلیدی: تفسیر، شیعه، اهل سنت، روشهای تفسیری، روایت تفسیری |
|
متن کامل [PDF 1113 kb]
(103 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1400/4/24 | پذیرش: 1391/4/1 | انتشار: 1391/4/1
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|