Honarmand H, Mansour Ghanaei F, Heidarzadeh A, Asmar M. Isolation and Serotyping of Endemic Leptospires of West and Central Regions of the Flat Areas of Guilan Province. JRUMS 2009; 8 (3) :173-184
URL:
http://journal.rums.ac.ir/article-1-5353-fa.html
هنرمند حمیدرضا، منصور قناعی فریبرز، حیدرزاده آبتین، آسمار مهدی. جداسازی و تعیین سروتایپهای لپتوسپیراهای بومی نواحی مرکز و غرب منطقه جلگهای استان گیلان. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1388; 8 (3) :173-184
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5353-fa.html
چکیده: (1293 مشاهده)
زمینه و هدف: لپتوسپیروز یک بیماری شایع مشترک بین انسان و حیوان در جهان به ویژه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری بوده و در استان گیلان آندمیک است. آبهای سطحی، مخزن طبیعی گونههای ساپروفیت و حیوانات حامل، مخزن گونههای بیماریزا هستند. معمولاً در هر منطقه آندمیک، تعداد اندکی از سرووارها شایع هستند و شناسایی آنها به شناسایی مخزن و یا مخازن اصلی کمک میکند. این مطالعه به منظور جداسازی و شناسایی سروتایپهای بومی لپتوسپیراها از آب شالیزارها، کانال و رودخانههای نواحی مرکز و غرب منطقه جلگهای استان گیلان که موارد سالیانه بروز قابل توجهی از لپتوسپیروز انسانی را دارند، انجام شده است.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، در مجموع تعداد 500 نمونه مورد بررسی قرار گرفت. نمونهبرداری از آبهای سطحی شهرستانهای منطقه در فاصله زمانی اردیبهشت تا پایان شهریور سال 1386 انجام شد. مقدار 1 میلیلیتر از آب فیلتر شده هر نمونه، در محیط کشت مایع EMJH حاوی 5- فلورواورسیل تلقیح شده و در دمای 30 درجه سانتیگراد در انکوباتور قرار داده شد و هر 2 هفته یک بار با میکروسکوپ زمینه تاریک مورد مشاهده قرار گرفت. موارد مثبت با استفاده از 30 نوع آنتیسرم ضد سویههای استاندارد، شناسایی شدند.
یافتهها: تعداد113 نمونه مثبت و 387 نمونه منفی بودند. هویت گونهای و زیر گونهای ایزولههای مشخص شده به ترتیب شامل سروگروپ آندامان و سمارانگا متعلق به گونه ساپروفیت بیفلکسا و سروگروپ ایکتروهموراژی، پومونا، سجروئه، پیروژنز، بالوم، هارجو، کانیکولا، و گریپوتیفوزا متعلق به گونههای بیماریزای اینتروگانس،کیرشنری و بورگ پترسنی بودند. گونههای بیماریزا در شالیزارها و گونههای غیر بیماریزا به ترتیب در شالیزار، رودخانه و کانال فراوانتر بودند.
نتیجهگیری: علت بیشتر بودن حضور گونههای بیماریزا در شالیزارها را به رفت و آمد حیوانات به ویژه جوندگان و به توقف طولانی مدت آب در شالیزارها میتوان نسبت داد. وجود گونههای غیر بیماریزا در تمام منابع آبهای سطحی مطالعه شده طبیعی و مورد انتظار بود. به نظر میرسد که با بالا بردن آگاهی شالیکاران در مورد راه انتقال بیماری و استفاده از وسایل حفاظتی در هنگام تماس با آب مزرعه، بتوان بروز بیماری را کاهش داد.
واژههای کلیدی: لپتوسپیرا، سرو تایپینگ، سروگروپ
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
ميكروبيولوژي دریافت: 1399/2/27 | پذیرش: 1399/2/27 | انتشار: 1399/2/27