مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  چکیده

  زمینه و هدف: رنگ‌ها از مهم‌ترین آلودگی‌های زیست محیطی محسوب می‌شوند که دارای خطراتی از جمله سرطان‌زایی و جهش‌زایی می‌باشند. این مطالعه به منظور تعیین کارآیی نانوتیو ب‌ های کربنی تک‌جداره در حذف رنگ اسیدی نارنجی 7 ( AO7 ) از فاضلاب سنتتیک نساجی انجام شده است.

  مواد و روش‌ها: این مطالعه آزمایشگاهی به صورت جریان ناپیوسته انجام شده و با استفاده از اسپکتروفتومتر λ_max رنگ مورد نظر 484 نانومتر تعیین شد. دوز جاذب (05/0 تا 4/0 گرم در لیتر)، زمان تماس (30 تا 180 دقیقه)، غلظت اولیه رنگ (25، 50، 75 و 100 میلی‌گرم در لیتر)، pH (3 تا 11) و شدت اختلاط (40، 60، 80، 100 و 120 دور در دقیقه) از جمله متغیرهای مورد بررسی در این مطالعه بودند. در ابتدا نمونه‌ها با سه بار تکرار مورد آزمون قرار گرفته و سپس داده‌ها، به منظور مقایسه میانگین نتایج حاصله جهت تأثیر پارامتر‌های مختلف، توسط آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها: نتایج نشان داد که کارآیی حذف رنگ با دوز جاذب ، زمان تماس و شدت اختلاط رابطه مستقیم و با غلظت اولیه رنگ و pH رابطه معکوس دارد. حداکثر راندمان حذف رنگ در 3= pH و دوز جاذب 3/0 گرم به دست آمد. زمان مناسب جهت حذف رنگ در حالت تعادل 180 دقیقه بود. همچنین، حداکثر راندمان حذف رنگ در غلظت اولیه رنگ 25 میلی‌گرم در لیتر و با شدت اختلاط 120 دور در دقیقه بود. جذب رنگ AO7 از مدل ایزوترمی‌لانگمویر (4/99%= R² ) و از سینتیک درجه دوم کاذب تبعیت می‌کند.

  نتیجه‌گیری: نانوتیوب‌های کربنی تک‌جداره جاذب مناسبی برای حذف آلاینده‌های رنگی به ویژه رنگ AO7 از فاضلاب نساجی است.

  ‌واژه‌های کلیدی: جذب، اسیدی نارنجی 7، نانوتیوب‌های کربنی تک‌جداره، ایزوترم، سینتیک، نساجی