BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-2676-fa.html
چکیده
زمینه و هدف: مهم‌ترین موانع در کنترل شیگلوزیس انتقال شخصی به شخص و مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها می‌باشند. هدف از این مطالعه بررسی مقاومت دارویی و فراوانی ژن‌های اینتگرون‌های کلاس‌های I و II در انواع سویه‌های شیگلا جدا شده از بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های شهر کرمان می‌باشد.
مواد و روش‌ها: دراین مطالعه مقطعی 38 نمونه شیگلا با استفاده از روش آگلوتیناسیون با آنتی‌سرم اختصاصی بر روی اسلاید شناسایی شدند. الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن ارزیابی شد. جهت شناسایی ژن‌های intI و intII از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) استفاده شد و سپس تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط آزمون دقیق فیشر انجام گردید.
یافته‌ها: در این مطالعه 21 مورد شیگلا فلکسنری (2/55%)، 14 مورد شیگلا سونئی (8/36%) و 3 مورد شیگلا بوئیدی (8/7%) مشاهده شد ولی شیگلا دیسانتری وجود نداشت. بیشترین مقاومت نسبت به آمپی‌سیلین دیده شد و نسبت به سیپروفلوکساسین هیچ مقاومتی مشاهده نگردید. 21 نمونه (2/55%) دارای اینتگرون کلاس I و 32 نمونه (2/84%) دارای اینتگرون کلاس II بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به فراوانی بالای اینتگرون‌ها و مقاومت بالا در ایزوله‌های شیگلا، می‌توان با رعایت نکات بهداشتی و تجویز صحیح آنتی‌بیوتیک در بیمارستان‌ها از شیوع بیماری اسهالی ناشی از شیگلا جلوگیری کرد.
واژههای کلیدی: شیگلا، PCR، اینتگرون، مقاومت آنتی‌بیوتیکی، دیسک دیفیوژن، کرمان
دریافت: 1394/2/23 | پذیرش: 1394/11/28 | انتشار: 1394/11/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
