جلد 17، شماره 9 - ( 9-1397 )
جلد 17 شماره 9 صفحات 814-801 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hedayati S, Riyahi Malayeri S, Hoseini M. The Effect of Eight Weeks of High and Moderate Intensity Interval Training Along with Aloe Vera Consumption on Serum Levels of Chemerin, Glucose and Insulin in Streptozotocin-induced Diabetic Rats: An Experimental Study. JRUMS 2018; 17 (9) :801-814
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4209-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4209-fa.html
هدایتی ثمینه، ریاحی ملایری شاهین، حسینی معصومه. اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و متوسط همراه با مصرف آلوئهورا بر سطوح سرمی کمرین، گلوکز و انسولین در موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین: یک مطالعه تجربی . مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1397; 17 (9) :801-814
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق
چکیده: (3493 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: امروزه اثر ضددیابتی تمرینات ورزشی و مکمل آلوئهورا مشخص شده است، اما تأثیر ترکیبی آنها بر دیابت مشخص نیست. لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر ترکیبی تمرین تناوبی شدید (High intensity interval training; HIT) و متوسط (Moderate intensity interval training; MIT) با مصرف آلوئهورا بر سطوح کمرین، گلوکز و انسولین در موشهای صحرایی دیابتی بود.
مواد و روشها: در این پژوهش تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بهصورت تصادفی در چهار گروه دیابتی، آلوئهورا (300 میلیگرم بر کیلوگرم)، HIT+مکمل آلوئهورا و MIT+مکمل آلوئهورا تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت هشت هفته انجام شد. هر جلسه تمرینی شامل ۱۲-6 مرحله دو دقیقهای (40 متر بر دقیقه در گروه HIT و 25 متر بر دقیقه در گروه MIT) بود که هر مرحله با یک دقیقه استراحت فعال ادامه مییافت. سطوح کمرین و انسولین به روش الایزا اندازهگیری و دادهها با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: سطوح کمرین در گروه MIT در مقایسه با گروه دیابتی و HIT کاهش معنیداری داشت (001/0>p). افزایش معنیداری در سطوح انسولین گروه HIT در مقایسه با سایر گروهها مشاهده شد (001/0>p). همچنین افزایش انسولین در گروه آلوئهورا نیز در مقایسه با گروه دیابتی و MIT معنیدار بود (001/0>p)، اما تغییرات گلوکز از نظر آماری معنیدار نبود (05/0<p).
نتیجهگیری: به نظر میرسد، اثر ترکیبی تمرینات ورزشی و مکمل آلوئهورا بر بهبود دیابت مؤثر باشد و احتمالاً این تأثیر بهواسطه کاهش سطوح کمرین یا افزایش انسولین اعمال میشود.
واژههای کلیدی: تمرین تناوبی شدید، تمرین تناوبی با شدت متوسط، کمرین، موش صحرایی، آلوئهورا، دیابت
زمینه و هدف: امروزه اثر ضددیابتی تمرینات ورزشی و مکمل آلوئهورا مشخص شده است، اما تأثیر ترکیبی آنها بر دیابت مشخص نیست. لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر ترکیبی تمرین تناوبی شدید (High intensity interval training; HIT) و متوسط (Moderate intensity interval training; MIT) با مصرف آلوئهورا بر سطوح کمرین، گلوکز و انسولین در موشهای صحرایی دیابتی بود.
مواد و روشها: در این پژوهش تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بهصورت تصادفی در چهار گروه دیابتی، آلوئهورا (300 میلیگرم بر کیلوگرم)، HIT+مکمل آلوئهورا و MIT+مکمل آلوئهورا تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت هشت هفته انجام شد. هر جلسه تمرینی شامل ۱۲-6 مرحله دو دقیقهای (40 متر بر دقیقه در گروه HIT و 25 متر بر دقیقه در گروه MIT) بود که هر مرحله با یک دقیقه استراحت فعال ادامه مییافت. سطوح کمرین و انسولین به روش الایزا اندازهگیری و دادهها با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: سطوح کمرین در گروه MIT در مقایسه با گروه دیابتی و HIT کاهش معنیداری داشت (001/0>p). افزایش معنیداری در سطوح انسولین گروه HIT در مقایسه با سایر گروهها مشاهده شد (001/0>p). همچنین افزایش انسولین در گروه آلوئهورا نیز در مقایسه با گروه دیابتی و MIT معنیدار بود (001/0>p)، اما تغییرات گلوکز از نظر آماری معنیدار نبود (05/0<p).
نتیجهگیری: به نظر میرسد، اثر ترکیبی تمرینات ورزشی و مکمل آلوئهورا بر بهبود دیابت مؤثر باشد و احتمالاً این تأثیر بهواسطه کاهش سطوح کمرین یا افزایش انسولین اعمال میشود.
واژههای کلیدی: تمرین تناوبی شدید، تمرین تناوبی با شدت متوسط، کمرین، موش صحرایی، آلوئهورا، دیابت
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تربيت بدني
دریافت: 1396/12/17 | پذیرش: 1397/8/12 | انتشار: 1397/9/24
دریافت: 1396/12/17 | پذیرش: 1397/8/12 | انتشار: 1397/9/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
