جلد 19، شماره 3 - ( 3-1399 )
جلد 19 شماره 3 صفحات 234-223 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nikvarz N, Seyedi Z. Evaluation of the Role of Clinical Pharmacist in Optimizing Stress-Related Mucosal Disease Prophylaxis in Patients Admitted to Nephrology Ward: A Quasi-Experimental Study. JRUMS 2020; 19 (3) :223-234
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5051-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5051-fa.html
نیک ورز ناعمه، سیدی زهرا. ارزیابی نقش داروساز بالینی در بهینه سازی روند پیشگیری از آسیب مخاطی گوارشی ناشی از استرس در بیماران بستری در بخش نفرولوژی: یک مطالعه نیمه تجربی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1399; 19 (3) :223-234
دانشگاه علوم پزشکی کرمان
چکیده: (2020 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: تجویز داروهای کاهنده اسید معده برای پیشگیری از آسیب مخاطی گوارشی ناشی از استرس در بیماران بستری در موارد زیادی نامناسب است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش داروساز بالینی در بهبود تجویز این داروها طراحی شد.
مواد و روشها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 101 بیمار بستری در بخش نفرولوژی بیمارستان شفا دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. بیمارانی که بیش‌تر از 24 ساعت بستری باقی میماندند، وارد مطالعه شدند. در مرحله قبل از مداخله، هر بیمار از نظر خطر ابتلاء به آسیب مخاطی گوارشی و دریافت یا عدم دریافت دارو برای پیشگیری از آسیب مخاطی بررسی شد. در مرحله دوم، داروساز بالینی فعالانه مداخله کرد و برای بیمارانی که در خطر پایین آسیب گوارشی بودند، توصیه به قطع دارو کرد. برای بیمارانی که در خطر بالا آسیب گوارشی بودند اما داروی کاهنده اسید معده نمیگرفتند، توصیه به آغاز دارو کرد. تعداد بیمارانی که در هر مرحله به‌صورت مناسب یا نامناسب داروی پیشگیری دریافت میکردند، گزارش شد. دادهها با آزمون مجذور کای تحلیل شدند.
یافته ها: 57 بیمار در مرحله قبل از مداخله و 44 بیمار در مرحله مداخله ارزیابی شدند. تعداد بیمارانی که به‌صورت نامناسب پیشگیری دریافت میکردند، از 37 نفر (77 درصد) در مرحله قبل از مداخله به 6 نفر (6/31 درصد) در مرحله بعد از مداخله کاهش یافت (001/0>P).
نتیجه گیری: با توجه به نقش مؤثر داروساز بالینی در این مطالعه، پیشنهاد میگردد از مشاوره داروساز بالینی برای بهبود تجویز منطقی دارو در پیشگیری از آسیب مخاط گوارشی در بیماران بستری استفاده شود.
واژه های کلیدی: داروساز بالینی، آسیب مخاطی گوارشی، استرس، پیشگیری، نفرولوژی
زمینه و هدف: تجویز داروهای کاهنده اسید معده برای پیشگیری از آسیب مخاطی گوارشی ناشی از استرس در بیماران بستری در موارد زیادی نامناسب است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش داروساز بالینی در بهبود تجویز این داروها طراحی شد.
مواد و روشها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 101 بیمار بستری در بخش نفرولوژی بیمارستان شفا دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. بیمارانی که بیش‌تر از 24 ساعت بستری باقی میماندند، وارد مطالعه شدند. در مرحله قبل از مداخله، هر بیمار از نظر خطر ابتلاء به آسیب مخاطی گوارشی و دریافت یا عدم دریافت دارو برای پیشگیری از آسیب مخاطی بررسی شد. در مرحله دوم، داروساز بالینی فعالانه مداخله کرد و برای بیمارانی که در خطر پایین آسیب گوارشی بودند، توصیه به قطع دارو کرد. برای بیمارانی که در خطر بالا آسیب گوارشی بودند اما داروی کاهنده اسید معده نمیگرفتند، توصیه به آغاز دارو کرد. تعداد بیمارانی که در هر مرحله به‌صورت مناسب یا نامناسب داروی پیشگیری دریافت میکردند، گزارش شد. دادهها با آزمون مجذور کای تحلیل شدند.
یافته ها: 57 بیمار در مرحله قبل از مداخله و 44 بیمار در مرحله مداخله ارزیابی شدند. تعداد بیمارانی که به‌صورت نامناسب پیشگیری دریافت میکردند، از 37 نفر (77 درصد) در مرحله قبل از مداخله به 6 نفر (6/31 درصد) در مرحله بعد از مداخله کاهش یافت (001/0>P).
نتیجه گیری: با توجه به نقش مؤثر داروساز بالینی در این مطالعه، پیشنهاد میگردد از مشاوره داروساز بالینی برای بهبود تجویز منطقی دارو در پیشگیری از آسیب مخاط گوارشی در بیماران بستری استفاده شود.
واژه های کلیدی: داروساز بالینی، آسیب مخاطی گوارشی، استرس، پیشگیری، نفرولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
