جلد 20، شماره 1 - ( 1-1400 )
جلد 20 شماره 1 صفحات 128-119 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
nowzari V, zare A. Improvement of Spatial Memory Impairment Following Voluntary Exercise in Morphine-Dependent Rats: A Short Report. JRUMS 2021; 20 (1) :119-128
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5660-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5660-fa.html
نوذری ولی، زارع ابوذر. بهبود آسیب حافظه فضایی به دنبال ورزش ارادی در موشهای صحرایی وابسته به مرفین: یک گزارش کوتاه. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1400; 20 (1) :119-128
دانشگاه فرهنگیان شیراز
چکیده: (1052 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از راههای درمان اعتیاد، ورزش کردن میباشد. هدف این پژوهش تعیین بهبود آسیب حافظه فضایی به دنبال ورزش ارادی در موشهای وابسته به مرفین بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، موشها همزمان با 10 روز فعالیت دویدن، مرفین (10 میلیگرم بر کیلوگرم) را روزی دو بار با فاصله 12 ساعت دریافت کردند. سپس همه موشها برای 5 روز متوالی و هر روز 2 بار در ماز آبی موریس آموزش دیدند. برای تحلیل دادهها از آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون Tukey استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروههای وابسته به مرفین و کنترل ورزشکار به صورت معنیداری مدت زمان بیش‌تری را در ناحیه هدف در مقایسه با گروه مرفین و کنترل ورزش نکرده سپری نمودند (به ترتیب، 0001/0P= و 04/0P=) و این نشان میدهد که ورزش موجب بهبود به خاطرآوری حافظه فضایی گردید.
نتیجه‌گیری: ورزش ارادی ممکن است یک روش بالقوهای برای درمان برخی از نقایص رفتاری ناشی از مرفین باشد.
کلمات کلیدی: وابستگی به مرفین، ورزش ارادی، ماز آبی موریس، موش صحرایی
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، موشها همزمان با 10 روز فعالیت دویدن، مرفین (10 میلیگرم بر کیلوگرم) را روزی دو بار با فاصله 12 ساعت دریافت کردند. سپس همه موشها برای 5 روز متوالی و هر روز 2 بار در ماز آبی موریس آموزش دیدند. برای تحلیل دادهها از آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون Tukey استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروههای وابسته به مرفین و کنترل ورزشکار به صورت معنیداری مدت زمان بیش‌تری را در ناحیه هدف در مقایسه با گروه مرفین و کنترل ورزش نکرده سپری نمودند (به ترتیب، 0001/0P= و 04/0P=) و این نشان میدهد که ورزش موجب بهبود به خاطرآوری حافظه فضایی گردید.
نتیجه‌گیری: ورزش ارادی ممکن است یک روش بالقوهای برای درمان برخی از نقایص رفتاری ناشی از مرفین باشد.
کلمات کلیدی: وابستگی به مرفین، ورزش ارادی، ماز آبی موریس، موش صحرایی
نوع مطالعه: گزارش كوتاه |
موضوع مقاله:
تربيت بدني
دریافت: 1399/8/11 | پذیرش: 1399/11/7 | انتشار: 1400/2/1
دریافت: 1399/8/11 | پذیرش: 1399/11/7 | انتشار: 1400/2/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
