جلد 21، شماره 6 - ( 6-1401 )                   جلد 21 شماره 6 صفحات 624-609 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.kums.REC.1396.117


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammadi S, Amini Saman J, Mahoti R, MArdanpour M, Mohammadi R, KAvyannejad R. Comparison of Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation with Combined Lidocaine and Prilocaine Local Anesthetic Ointment on Pain Associated with Arterial, Venous, Blood Sampling, and Intravascular Access: A Clinical Trial Study. JRUMS 2022; 21 (6) :609-624
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6557-fa.html
محمدی سعید، امینی سامان جواد، ماهوتی رقیه، مردانپور مریم، محمدی رضا، کاویان نژاد رسول. مقایسه تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست با پماد ترکیبی بی‌حسی موضعی لیدوکائین و پریلوکائین بر میزان درد ناشی از نمونه‌گیری خون شریانی، وریدی و دسترسی داخل عروقی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1401; 21 (6) :609-624

URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6557-fa.html


علوم پزشکی کرمانشاه
چکیده:   (529 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: درد به­عنوان یک احساس ناخوشایند در فرآیندهای تشخیصی و درمانی به­صورت فراوانی گزارش می­شود. یکی از روش­های شایع کاهش درد استفاده از بی­حس کننده­های موضعی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه اثرات تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست با پماد بی­حسی ترکیبی لیدوکائین و پریلوکائین بر روی میزان درد انجام گرفت.
مواد و روش­ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در 240 بیمار مزمن انسدادی ریوی در بیمارستان امام رضا (ع) شهر کرمانشاه در سال 1399 انجام شد. این بیماران نیازمند سه فرآیند نمونه­گیری خون شریانی-وریدی و گذاشتن کاتتر وریدی بودند. در هر فرآیند، 80 بیمار به طور تصادفی به دو گروه دریافت تحریک الکتریکی پوست و پماد بی­حسی در ناحیه ورود نیدل یا کاتتر تقسیم شدند. ارزیابی میزان درد با استفاده از معیار بصری درد بعد از انجام فرآیندها و در دقایق 1، 3 و 5 اندازه­گیری شد. زمان و دفعات تلاش نیز ثبت شد. از آزمون­­های t مستقل و آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه­گیری­های مکرر برای تجزیه­و­تحلیل داده­ها استفاده شد.
یافته­ها: میانگین نمره درد در نمونه­گیری خون وریدی، شریانی و قرار دادن کاتتر وریدی بین گروه­های دریافت کننده تحریک الکتریکی و پماد از لحاظ آماری معنی­دار نبود (05/0p>). دفعات تلاش نیز از لحاظ آماری معنی­دار نبود (05/0<p)، اما میانگین زمان انجام فرآیندها به­صورت معنی­داری در گروه تحریک الکتریکی بالاتر بود (05/0>p).
نتیجه­گیری: تحریک الکتریکی می­تواند درد موضعی ناشی از ورود نیدل یا کاتتر را مانند پماد بی­حسی کاهش دهد. لذا پیشنهاد می­شود این روش در راهنماهای کاهش درد غیر دارویی مورد بررسی بیش‌تری قرار گیرد.
واژه­های کلیدی: مدیریت درد، تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست، داروی ترکیبی لیدوکائین و پریلوکائین، کاتتریزاسیون
متن کامل [PDF 387 kb]   (350 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (481 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بيهوشي
دریافت: 1401/3/3 | پذیرش: 1401/6/6 | انتشار: 1401/6/28

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb