ریزوباکترهایی که به‌واسطه تحریک رشد و سرکوب بیماری­ها به گیاه سود می­رسانند ریزوباکترهای محرک رشد گیاه (PGPR) نامیده می­شوند که باکتری­های ریزوبیومی را نیز شامل می­شوند. ریزوبیوم­ها علاوه بر فراهم کردن نیتروژن، رشد سیستم ریشه گیاه را نیز ارتقا داده و جذب مواد غذایی را بهبود می­بخشند. در پژوهش حاضر به‌منظور جداسازی و شناسایی ریزوباکترها به‌ویژه ریزوبیوم­های همزیست با لگوم­های غیر زراعی، از زمین­های 12 نقطه استان البرز، 21 نمونه گیاهی جمع‌­آوری شد. به‌منظور جداسازی باکتری­ها، سری رقت از گرهک‌ها، خاک­های ریزوسفری و ریشه­ها تهیه شد. پس از کشت و خالص­سازی در محیط کشت YMA، خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی سویه­ها مورد بررسی قرار گرفت. مجموعاً 16 سویه خالص به‌دست آمد. DNA همگی آن­ها استخراج و ژن 16S rRNA با استفاده از واکنش زنجیره‌ای پلی­مراز و توسط آغازگر اختصاصی تکثیر شد. سویه­ها توسط توالی­های این ژن و با استفاده از پایگاه داده EzTaxon شناسایی شدند. تمامی سویه­های جدا شده در پژوهش حاضر متعلق به 12 گونه بودند. واکنش­های زنجیره­ای پلی­مراز برای ژن­های atpD، nodA و nifH نیز با استفاده از آغازگرهای اختصاصی صورت گرفت. درخت­های فیلوژنتیک با استفاده از روش آماری درست­نمایی بیشینه (ML) ساخته و فواصل تکاملی با استفاده از مدل Tamura-Nei محاسبه شدند. بر اساس نتایج به‌دست آمده از چهار سویه Ensifer meliloti  جدا شده در این پژوهش تنها سویه Tal31 با افزایش غلظت نمک از یک درصد به دو درصد (w/v) رشد بیشتری داشت. بنابراین این سویه احتمالاً مقاوم به شوری است. برای اولین بار است که در پژوهش حاضر سویه Rhizobium laguerreae (Tal71) و سویه alkalisoli Neorhizobium (Krj1) به‌ترتیب از گرهک­های ریشه گیاه شبدر قرمز (Trifolium pratense) و دغدغک البرزی (Colutea buhsei) جدا شده­اند. این یافته­ها مبین آن است که طیف میزبانی سویه­های ریزوبیومی بیشتر از آن است که در گذشته تخمین زده می‌شد.