هدف این پژوهش یافتن ریشه‌های نظام اخلاقی «گاهان» است. اخلاق‌شناسی این مقاله شامل بررسی نوعِ اخلاق دینی در گاهان (اخلاق دینی مبتنی بر تحقق صفات الهی یا قانون طبیعی یا فرمان الهی) و از سوی دیگر بررسی منابع اخلاقی (حسن و قبح‌ها در مقام ثبوت و اثبات) و معیارهای اخلاقی (فضیلت‌گرایی یا نتیجه‌گرایی یا تکلیف‌گرایی) در آن است. روش این مقاله توصیفی ـ تحلیلی است و برای جمع‌آوری اطلاعات از روش کتابخانه‌ای بهره می‌گیرد. در پایان رویکرد غالب اخلاقِ دینی در گاهان مبتنی بر تحقق صفات الهی و تا اندازه‌ای مبتنی بر قانون طبیعی (اراده تکوینی الهی) است. حسن و قبح‌های اخلاقی گاهان، در مقام ثبوت ذاتی، و در مقام اثبات هر چند به طور کلی عقلی است اما در برخی مواضع شرعی است. معیار اخلاقی در گاهان فضیلت‌گرایی ناظر به غایت‌گرایی است.
Zarvani M, Razavi Sufiani A. Studying Religious Ethics and Recognizing Ethical Sources and Standards in Gathas. پژوهشنامه اخلاق 2019; 12 (45) :33-42 URL: http://akhlagh.maaref.ac.ir/article-1-819-fa.html
زروانی مجتبی، رضوی صوفیانی عظیم. بررسی اخلاق دینی و شناخت منابع و معیارهای اخلاقی در گاهان. پژوهشنامه اخلاق. 1398; 12 (45) :33-42
.jpg)
