چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی ویژگیهای ناتوانان حرکتی و معلولان شنوایی شهر اراک، سنجش تناسب مکانهای ورزشی با وضع بدنی آنها، اثرگذاری دسترسی و ایمنی و تناسب مکانهای ورزشی، بر انجام فعالیتهای ورزشی و درنهایت، سنجش نقش فعالیت ورزشی ناتوانان در مشارکت اجتماعی است.
روشبررسی: روش تحقیق بهصورت توصیفیتحلیلی است، جامعۀ آماری ناتوانان حرکتی و شنوایی شهر اراک هستند. از بین آنها، تعداد ۱۰۰ نفر که در طول هفته فعالیت ورزشی داشتهاند و در دسترس بودهاند، بهعنوان نمونۀ آماری انتخاب شدهاند. برای تجزیهوتحلیل اطلاعات، از روشهای رگرسیون خطی و گامبهگام استفاده شده است.
یافتهها: باتوجهبه مقدار ضریب تعیین تعدیلشده و سطح معناداری آن که کمتر از ۰٫۰۱ است با ۹۹ درصد اطمینان، رابطۀ بین سه متغیر مستقل دسترسی و ایمنی و تناسب مکانهای ورزشی با متغیر وابستۀ انگیزه در انجام فعالیتهای ورزشی، معنادار است و حدود ۲۱ درصد از متغیر وابسته را تبیین میکند. همچنین با اطمینان ۹۹ درصد، رابطۀ معناداری بین انجام فعالیتهای ورزشی و حضور بیشتر ناتوانان و معلولان در جامعه وجود دارد و تقریباً ۳۰ درصد از انگیزۀ مشارکت اجتماعی ناتوانان، مربوطبه انجام فعالیتهای ورزشی است.
نتیجهگیری: دسترسی و ایمنی و تناسب مکانها و وسایل ورزشی برای نیازهای ناتوانان مناسب نیست و میزان رضایتمندی آنها اندک است. توجه به تناسبسازی سه شاخص فوق سبب انگیزهبخشی بیشتر به ناتوانان و معلولان در انجام فعالیتهای ورزشی میشود و درنتیجه، افزایش تحرک بدنی سبب حضور بیشتر آنها در بین سایر افراد و مشارکت اجتماعی خواهد شد.