مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

Mendeley  

Zotero  

Mohammadi Z, Soleimani A, Fathi Ashtiani A, Ashrafi E, Mokhberi K. Comparison of the effectiveness of Paradoxical Time Table Therapy, Exposure and Response Prevention and pharmacotherapy on Reducing Symptoms in Patients with Obsessive-Compulsive Disorder. MEJDS 2019; 9 :63-63
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1637-fa.html

زمینه و هدف: اختلال وسواسی-اجباری یک اختلال روان‌شناختی رایج است که اختلال شدیدی در زندگی فردی ایجاد می‌کند. از جمله درمآن‌های رایج برای اختلال وسواس می‌توان به دارو درمانی، درمآن‌های شناختی و درمآن‌های رفتاری اشاره نمود. هدف از این مطالعه، مقایسه اثربخشی درمان برنامه زمانی پارادوکسی و درمان مواجهه و جلوگیری از پاسخ و دارودرمانی بر کاهش علائم بیماران مبتلا به اختلال وسواسی-اجباری بود.
روش‌بررسی: در این پژوهش، از طرح مطالعهٔ تجربی تک‌موردی استفاده شد. جامعهٔ پژوهش را، افراد با تشخیص اختلال وسواس مراجعه‌کننده به کلینیک آرامش نوین در شهر تهران تشکیل دادند که دارای پروندهٔ فعال در ماه‌های بهار ۹۷ بودند. از این افراد، ۳ بیمار درمان مواجهه‌سازی و جلوگیری از پاسخ، ۳ بیمار درمان با یکی از مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و ۳ بیمار درمان برنامهٔ زمانی پارادوکسی دریافت کردند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها، مقیاس شدت وسواس فکری- عملی ییل- براون (۱۹۸۹)، استفاده شد. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده، از روش‌های تحلیل نمودار، شاخص تغییر پایا، معناداری بالینی، درصد بهبودی استفاده شد (۰٫۰۵=α).
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که درمان برنامهٔ زمانی پارادوکسی و درمان مواجهه و جلوگیری از پاسخ مقادیر شاخص پایا بیشتر از مقدار ملاک (۱٫۹۶) بود که نشان از معناداری این دو درمان داشت (۰٫۰۵>p). شاخص پایا، معناداری بالینی و درصد بهبود برنامهٔ زمانی پارادوکسی از درمان مواجه و جلوگیری از پاسخ و دارودرمانی در هر سه آزمودنی و در مجموع، بهتر بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش درمان برنامهٔ زمانی پارادوکسی، روش مناسب و زودبازدهی برای کاهش علائم وسواس است و می‌تواند به‌عنوان درمان پیشنهادی، استفاده شود.