جلد 9 - شماره سال ۱۳۹۸
جلد (9): 35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aghazadeh E, Taghian F, Ghasemi G. Thera Band’s Exercises on the Forward Head, Power and Range of Motion in Blinds and Low Visibility Boys. MEJDS 2019; 9 :35-35
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-964-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-964-fa.html
آقازاده اسماعیل، تقیان فرزانه، قاسمی کهریزسنگی غلامعلی. تأثیر تمرینات تراباند بر زاویهٔ سر به‌جلو و قدرت و دامنهٔ حرکتی نابینایان و کم‌بینایان پسر مبتلا به سر به‌جلو. مجله مطالعات ناتوانی. 1398; 9 () :35-35
1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)
2- دانشگاه اصفهان
2- دانشگاه اصفهان
چکیده: (2458 مشاهده)
زمینه و هدف: از پوسچرهای معیوب بسیار شایع ستون فقرات گردنی در افراد نابینا جلو‌آمدگی سر با شیوع ۶۶درصد است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات تراباند بر زاویهٔ سر به‌جلو و قدرت و دامنهٔ حرکتی نابینایان و کم‌بینایان مبتلا به سر به‌جلو انجام شد.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر، نیمه‌تجربی و از نوع پیش‌آزمون‌پس‌آزمون بود. نمونهٔ آماری این پژوهش را سی دانش‌آموز پسر نابینا و کم‌بینا ۱۰تا۱۶سالهٔ آموزشگاه شوریدهٔ شیرازی از شهر شیراز، در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ با عارضهٔ ناهنجاری سر به‌جلو تشکیل دادند که به‌صورت دردسترس و هدفمند انتخاب شده و به‌روش تصادفی در دو گروه تمرینات تراباند و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه تمرین به‌مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هرجلسه شصت‌دقیقه با کش تراباند به تمرین مقاومتی پرداختند. گروه کنترل در این دوره هیچ‌گونه فعالیت ورزشی نداشت. قدرت و زاویهٔ سر به‌جلو و دامنهٔ حرکتی آزمودنی‌ها قبل و پس از هشت هفته در هر دو گروه اندازه‌گیری شد. جهت بررسی داده‌ها، نرم‌افزار SPSS و آزمون تی‌همبسته و مستقل به‌کار رفت. مقدار p کمتر از ۰٫۰۵ معنا‌دار درنظر گرفته شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد هشت هفته تمرین با تراباند باعث بهبود زاویهٔ سر به‌جلو با اختلاف میانگین و معنا‌داری (۲٫۵۳±۰٫۱۷، ۰٫۰۰۷=p)، قدرت دست (۰٫۵۶±۰٫۹۳-، ۰٫۰۰۴=p)، آبداکشن (۰٫۳۶±۱۵٫۶۷-، ۰٫۰۴۴=p)، قدرت اکستنسورهای پشت (۱٫۵۶±۱۹٫۳۳-، ۰٫۰۱۲=p)، چرخش خارجی مفصل شانه (۰٫۵۱±۳٫۲۳-، ۰٫۰۳۷=p) و اکستنشن سر و گردن (۱٫۵۱±۲٫۰۷-، ۰٫۰۰۱=p) شد؛ اما در متغیر چرخش داخلی مفصل شانه (۰٫۷۴±۰٫۳۷-، ۰٫۵۸۴=p)، فلکشن (۱٫۱۶±۱۱٫۸۷-، ۰٫۰۷۲=p)، فلکشن چپ (۰٫۰۱±۰٫۷۴، ۰٫۴۴۱=p) و فلکشن راست (۱٫۲±۰٫۴۶-، ۰٫۵۷۳=p) تغییری ایجاد نکرد.
نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج حاصل از این تحقیق تمرینات تراباند می‌تواند باعث بهبود زاویهٔ سر به‌جلو و دامنهٔ حرکتی و قدرت عضلانی در افراد نابینا و کم‌بینا مبتلا به عارضهٔ سر به‌جلو شود؛ ازاین‌رو می‌توان باتوجه به مؤثربودن این تمرینات از آن به‌عنوان روشی اثرگذار در درمان این عارضه استفاده کرد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
توانبخشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
