رابطه بین ویژگیهای اقلیمی و ابعاد کالبدی مکان و فضای شهری، از جمله عوامل مهم در فرآیند طراحی تا اجرای دیوارنگاری است که بهخصوص در شهرهای تاریخی میتواند نقشی مؤثر در آراستگی، هماهنگی و وحدت، تداوم و پیوستگی فضایی با بافت تاریخی داشته باشد. در یک دهه اخیر دیوارنگارههایی در شهر اصفهان اجرا شده که در مطالعهای میدانی به علت کمتوجهی به ابعاد کالبدی و غیرکالبدی، در فرآیند ذکرشده، تأثیرات نامطلوبی را در شکلگیری منظر مطلوب شهری با بافتی تاریخی ایجاد نمودهاند. هدف از این پژوهش، شناسایی و تدوین شاخصهها و زیرشاخصههای مرتبط با ابعاد غیرکالبدی و کالبدی دیوارنگاری در فضای شهری بوده است که با روش توصیفی و تحلیلی و بر اساس مدل مکان پایدار، به شناسایی و تدوین موارد مذکور پرداخته است. نتایج بهدستآمده، حاکی از شناسایی دو شاخصه اصلی هستند؛ 1. نوع اقلیم و تأثیرات آب و هوا که شامل زیرشاخصههایی میشود؛ الف. گونهها و الگوهای اقلیمی که به تغییرات فصلی آب و هوا در فصول چهارگانه در طراحی و اجرای دیوارنگارهها نظر دارند، ب. پایداری اقلیمی که انسجام و پایداری و سازگاری اقلیمی در تغییرات میانگین میزان بارندگی و رطوبت حاصله، زاویه و میزان تابش نور آفتاب را در یافتن موقعیت مکانی مناسب دیوارنگاره با اقلیم غیرکالبدی رصد مینماید. 2. مواد و مصالح بومآورد که شامل زیرشاخصههایی هستند؛ الف. امکانات بومشناسانه پایدار که به انواع رنگدانه های طبیعی، معدنی و آلی در کنار بست های طبیعی در دیوارنگاری اشاره دارند، ب. در نظر گرفتن پالت رنگهای دیوارنگاره متناسب با رنگ شاخص محیط و همسو با ویژگیهای اقلیمی، ج. پیوستاری با محیط طبیعی و مصنوع و انعکاس آن در ویژگیهای تصویری دیوارنگاره.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |