مقدمه و هدف: دیابت اختلال متابولیکی است که با هیپرگلیسمی مزمن مشخص می­شود. این بیماری به سیستم­های مختلف بدن صدمه وارد کرده و روی کمیت و کیفیت زندگی تأثیر می­گذارد. سلامت عمومی تأثیر زیادی روی کیفیت زندگی بیماران دیابتی دارد. از طرفی سواد سلامت به عنوان یک عامل در جهت بهبود سلامت عمومی این بیماران عمل می­کند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سواد سلامت و سلامت عمومی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت.

مواد روش­ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود. 150 نفر بیمار که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند به روش نمونه­گیری آسان وارد مطالعه شدند. داده­ها به وسیله سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه سواد سلامت (TOFHLA) و پرسشنامه سلامت عمومی جمع­آوری شد. داده­های جمع­آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و روش­های آمار توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره سواد سلامت 22/17±41/66 بود و افراد مورد پژوهش از نظر سواد سلامت در سطح مرزی قرار داشتند. میانگین نمره سلامت عمومی نیز 72/11±13/58 بود و وضعیت مطلوب سلامت عمومی را نشان می­داد. بین سواد سلامت و سلامت عمومی ارتباط آماری مثبت معنی داری وجود داشت. 0/001=p

بحث و نتیجه­گیری: این مطالعه نشان داد که هرچه نمره سواد سلامت افراد بیشتر باشد نمره سلامت عمومی بالاتری دارند. دیابت مشکلات بالینی و روانی زیادی را به دنبال دارد و سبب محدودیت فعالیت­های جسمانی و روانی افراد ­می­شود. کاهش سواد سلامت با کاهش سلامتی از قبیل مشکلات جسمی و روان شناختی در ارتباط است. بطور کلی سواد سلامت و سلامت عمومی دو مقوله­ای هستند که بیماران دیابتی هنوز نیازمند آموزش بیشتری در این زمینه می­باشند.