Dehaqin V, Hejazi E. An Analysis of the Relationship between Self-efficacy, Self-regulation and The Five-Factor Model of Personality with Learning. Rooyesh 2019; 8 (9) :93-102
URL:
http://frooyesh.ir/article-1-1498-fa.html
1- دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه تهران ، arashcomputer90@gmail.com
2- دانشگاه تهران
چکیده: (2096 مشاهده)
در هر نظام آموزشی یادگیری از اهمیت بسزایی برخوردار است و بهکارگیری تمامی راهبردها در نظام آموزش همگی در راستای رسیدن به اهداف از پیش تعیینشده است. همچنین بهبود یادگیری و موفقیت دانشآموزان یکی از شاخصهای مهم در ارزیابی آموزشوپرورش بوده و همچنین یکی از عوامل مهم در پیشرفت کشورها است. واقعیت مهم آن است که همه پیشرفتهای شگفتانگیز انسان در دنیای امروز زائیده یادگیری است. انسانها بیشتر توانائیهای خودشان را از طریق یادگیری به دست میآوردند و از طریق یادگیری رشد فکری پیدا میکنند و توانائیهای ذهنیشان فعلیت مییابد. بنابراین چنین میتوان نتیجه گرفت که همه پیشرفتهای بشر درنتیجه یادگیری به دست میآید. برای رسیدن به آن لازم است به عوامل مؤثر در آن توجه خاصی مبذول شود. در این پژوهش به بررسی رابطه خودکارآمدی و خودتنظیمی و پنج عامل بزرگ شخصیت با یادگیری پرداخته میشود. روش پژوهش حاضر از نوع مروری و دربرگیرنده مقالات و مطالعات کاربردی در زمینه ارتباط خودکارآمدی، خودتنظیمی و پنج عامل بزرگ شخصیت با یادگیری است. این مقاله در تلاش است تا پژوهشهایی درباره رابطه خودکارآمدی، خودتنظیمی و صفات شخصیتی با یادگیری را برای رفع شکاف در پژوهش و یافتن فرصتهای بیشتر پژوهش در این زمینه برجسته کند. بر اساس یافتههای پژوهش میتوان گفت که در یادگیری دانش آموزان توجه به عواملی از قبیل خودکارآمدی، خودتنظیمی و صفات شخصیتی حائز اهمیت است و میتوان با آموزش این تواناییها، احتمال تحقق غایتهای پرورشی را افزایش داد. ازاینرو پژوهشگران تربیتی میتوانند در پژوهشهای مداخلهای نقش این متغیرها را در رابطه با یادگیری مورد توجه قرار دهند تا با آزمون نتایج پیشنهادی این پژوهش قدمی در راستای تحقق بهتر یادگیری برداشته شود
نوع مقاله:
مروری سیستماتیک |
موضوع مقاله:
روانشناسی تربیتی دریافت: 1397/11/12 | ویرایش نهایی: 1398/10/5 | پذیرش: 1398/5/16 | انتشار الکترونیک: 1398/9/10