|
مدل برساخت نقش ورزش بر توسعه پایدار ایران
|
مرضیه ابوطالبی1   ، رسول نظری 2، مهدی سلیمی3 |
1- دانشجوی دکتری گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد ، ایران
2- دانشیار گروه مدیریت ورزشی ، دانشکده علوم ورزشی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان ، ایران ، nazarirasool@yahoo.com
3- دانشیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان ، ایران |
|
|
چکیده: (1000 مشاهده) |
ورزش در غالب نقش‌های مختلف، بر توسعه انسانی، بسیار تأثیرگذار است. مقاله حاضر تلاش دارد با تمرکز بر ساخت‌گرایی، با استفاده از رویکرد ساخت‌گرای گرندد تئوری، نظریه‌ای با برد کوتاه در ساخت توسعه پایدار از طریق ورزش، ارائه دهد. داده‌های این پژوهش کیفی که ماهیتی اکتشافی- بنیادی داشت، از طریق نمونه‌گیری هدفمند با تکنیک گلوله‌برفی و بر اساس مصاحبه‌های عمیق نیمه‌ساختاریافته با 19 نفر از خبرگان حوزه‌های مختلف ورزشی آشنا به توسعه و توسعه پایدار، جمع‌آوری شد. درک تفسیری کدگذاری‌ها مشخص کرد که حیطه‌های مختلف ورزش، می‌توانند بر اساس نقش‌های معین، از طریق توسعه‌دهندگانی مانند حکومت، دولت، مجلس، سمن‌ها، رسانه‌های اجتماعی و کنشگران اجتماعی، با استفاده از ملزوماتی مانند انواع سواد و مهارت‌های گوناگون، ابتدا به توسعه انسانی و در نهایت پایداری شهرها، کمک شایانی نمایند. در نتیجه نقش ورزش در رسیدن به رشد اجتماعی، رشد اقتصادی و حفاظت موثر از محیط زیست یا همان توسعه پایدار، در غالب یک مدل برساخت، به نمایش درآمد. متولیان یا توسعه‌دهندگان می‌توانند برنامه‌ریزی خود را بصورت بومی بر اساس مدل حاضر انجام دهند و متناسب با هر زیست‌بوم، از ظرفیت فوق‌العاده ورزش در رسیدن به توسعه پایدار آن منطقه استفاده نمایند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: ورزش، برساخت‌گرایی، نظریه‌سازی، توسعه پایدار، توسعه‌دهندگان |
|
|
متن کامل [PDF 276 kb]
(670 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
