دوره 6، شماره 2 - ( 1400 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 116-103 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amirkhani M, Ghorbanshiroudi S, Zarbakhsh Bahri M, Seyed Alinaghei S A. A Comparison of Effectiveness of Compassion-Focused Therapy (CFT) and Mindfulness-Based Stress Reduction (MBSR) on Psychological Flexibility of HIV Patients in Imam Khomeini Hospital. Manage Strat Health Syst 2021; 6 (2) :103-116
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-422-fa.html
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-422-fa.html
امیرخانی منظر، قربان شیرودی شهره، زربخش بحری محمدرضا، سیدعلی نقی سیداحمد. اثربخشی مقایسه‌ای درمانهای مبتنی بر شفقت با کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی روی انعطاف‌پذیری روانشناختی بیماران مبتلا به HIV بیمارستان امام خمینی. راهبردهای مدیریت در نظام سلامت. 1400; 6 (2) :103-116
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران ، drshohrehshiroudi@gmail.com
چکیده: (1213 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماران مبتلا به HIV در معرض بسیاری از مشکلات روانشناختی از جمله انعطاف‌ناپذیری روانشناختی می‌باشند. به نظر می‌رسد مداخلات روانشناسی می‌تواند در بهبود وضعیت روانشناختی این بیماران مؤثر باشد. لذا این پژوهش با هدف مقایسه درمانهای مبتنی بر شفقت با کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی روی انعطاف‌پذیری روانشناختی بیماران مبتلا به HIV بیمارستان امام خمینی انجام پذیرفت.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به صورت مداخله‌ای در بازه زمانی اردیبهشت تا دی ماه سال 1398 روی 54 بیمار مبتلا به HIV مراجعه کننده به مرکز مشاوره بیماری‌های رفتاری واقع در بیمارستان امام خمینی شهر تهران انجام شد. نمونه‌های مورد بررسی به‌صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در 3 گروه 18 نفری درمان مبتنی بر شفقت، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه کنترل قرار گرفتند. هر درمان به مدت 10 جلسه به‌طور هفتگی به 2 گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. انعطاف‌پذیری روانشناختی بیماران توسط پرسشنامه پذیرش و عمل-نسخه دوم در 3 مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری ارزیابی شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 23 و تحلیل کوواریانس، آزمون بنفرونی و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج به‌دست آمده نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت و درمان کاهش مبتنی بر استرس بر افزایش انعطاف‌پذیری روانشناختی بیماران مبتلا به HIV مؤثر بود (0/01< p). مقایسه اثربخشی 2 روش درمانی نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت باعث افزایش بیشتری بر شاخص انعطاف‌پذیری روانشناختی شد (0/01< p). تغییرات ایجاد شده در پیگیری 3 ماه بعد از درمان نیز همچنان پایدار باقی ماند (0/01< p).
نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه نشان داد استفاده از درمانهای این پژوهش می‌تواند در طرح‌ریزی مداخلات روانشناسی جهت ارتقاء و بهبود سلامت روان در بیماران مبتلا به HIV مؤثر باشد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به صورت مداخله‌ای در بازه زمانی اردیبهشت تا دی ماه سال 1398 روی 54 بیمار مبتلا به HIV مراجعه کننده به مرکز مشاوره بیماری‌های رفتاری واقع در بیمارستان امام خمینی شهر تهران انجام شد. نمونه‌های مورد بررسی به‌صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در 3 گروه 18 نفری درمان مبتنی بر شفقت، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه کنترل قرار گرفتند. هر درمان به مدت 10 جلسه به‌طور هفتگی به 2 گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. انعطاف‌پذیری روانشناختی بیماران توسط پرسشنامه پذیرش و عمل-نسخه دوم در 3 مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری ارزیابی شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 23 و تحلیل کوواریانس، آزمون بنفرونی و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج به‌دست آمده نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت و درمان کاهش مبتنی بر استرس بر افزایش انعطاف‌پذیری روانشناختی بیماران مبتلا به HIV مؤثر بود (0/01< p). مقایسه اثربخشی 2 روش درمانی نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت باعث افزایش بیشتری بر شاخص انعطاف‌پذیری روانشناختی شد (0/01< p). تغییرات ایجاد شده در پیگیری 3 ماه بعد از درمان نیز همچنان پایدار باقی ماند (0/01< p).
نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه نشان داد استفاده از درمانهای این پژوهش می‌تواند در طرح‌ریزی مداخلات روانشناسی جهت ارتقاء و بهبود سلامت روان در بیماران مبتلا به HIV مؤثر باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
