اشــتیاق شــغلی کارکنان منافع بســیاری را به صورت مستقیم و غیرمســتقیم برای ســازمان و افراد در پی دارد و منابع شغلی و شخصی از طریق اثرگذاری بر اشتیاق شغلی پیامدهای سازمانی را تحت تأثیر قرار می­‌دهند. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط رهبری اصیل با اشتیاق شغلی کارکنان آموزش و پرورش با میانجیگری سرمایه روانشناختی بوده است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل همۀ مدیران، دبیران و آموزگاران مدارس شهرستان الشتر بود که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه­‌گیری تصادفی ساده، 295 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­‌ها عبارت بودند از پرسشنامه­ اشتیاق شغلی اوترخت (UWES) (2003)، پرسشنامه­ سرمایه روانشناختی لوتانز  (PCQ) (2007) و پرسشنامه­ رهبری اصیل والومبوا و همکاران (ALQ) (2008). ارزیابی الگوی پیشنهادی پژوهش با استفاده از مدل‌­یابی معادلات ساختاری و به کمک نرم‌­افزارهای SPSS20 و AMOS20 انجام گرفته است. نتایج نشان دادند که مدل پیشنهادی از برازش خوبی با داده‌­ها برخوردار است و رهبری اصیل و سرمایه روانشناختی با اشتیاق شغلی ارتباطی مثبت و معنا­دار دارند. در این میان مسیر مستقیم رهبری اصیل به سرمایه روانشناختی و سرمایه روانشناختی به اشتیاق شغلی معنا­دار بود ولی مسیر مستقیم رهبری اصیل به اشتیاق شغلی معنا­دار نبود. مسیر غیرمستقیم رهبری اصیل از طریق سرمایه روانشناختی روی اشتیاق شغلی معنا­دار بود. یافته­‌های پژوهش نشان­‌دهندۀ آن است که هر چند رهبری اصیل با اشتیاق شغلی رابطۀ مثبت دارد، اما تأثیر آن از طریق سرمایه­ روانشناختی بر اشتیاق شغلی معنا­دار است و به تنهایی اثری بر اشتیاق شغلی کارکنان ندارد.